Afgelopen maandag is het tweede deel van de documentaire Rauw uitgezonden. De documentaire volgt een moeder en zoon die hun voedsel rauw eten en geen vlees,vis,zuivel,brood en eieren e.d. mogen. Ik heb geprobeerd om deze documentaire waarvan ik deel 1 ook gezien had zonder oordeel te bekijken en alleen te letten op de producten die gegeten worden en de uitleg van moeder. Een aantal jaar geleden is mijn aandacht op rauw eten gevestigd na het bekijken van de film Food Matters waarin diverse standpunten worden ingenomen over de westerse manier van eten. De film Food Matters zal iedereen die deze bekijkt aan het denken zetten over het voedsel wat wij iedere dag tot ons nemen.
Helaas is het mij niet helemaal gelukt om zonder waardeoordeel Rauwer te bekijken. Ik ben ervan overtuigd dat dit voornamelijk komt omdat ik zelf een vader ben en dus door de ogen van een ouder naar de manier van opvoeden kijk. Zonder afbreuk te doen aan de goede intentie de documentaire maker wordt er een oordeel geveld. En deze is niet best. Ook ik zet grote vraagtekens bij de manier waarop moeder met het eten omgaat. Haar communicatie richting zoon is doorspek met retorische vragen en er zit een dwingende toon de manier waarop zijn met hem communiceert. Mijn maag begon te draaien als de voedselgoeroe ,die na een lezing gegeven te hebben dat lopen op je blote voeten reuma geneest, de zoon een "goddelijke" opdracht geeft om zich sterk op te stellen en vooral Nederland te laten zien dat rauw de enige weg is.
Ik ben sterk van mening dat er een gulden tussenweg kan zijn met de manier waarop wij met voedsel omgaan. Ook ik vind dat wij teveel zonder na te denken iets in onze mond proppen zonder te weten wat er met het voedsel is gebeurt of welke producten er in zitten. De grote fabrikanten bepalen voor een groot gedeelte wat er met ons eten gedaan wordt en welke smaken wij inmiddels lekker vinden. Vet en suiker zijn de drugs van tegenwoordig en het gebruik van zout is jaren lang te hoog geweest. Gelukkig zie je langzaam aan dat ook de makers van deze producten er iets verstandiger mee om gaan. Let op dit natuurlijk ten alle tijde met hun belang voorop!
Ik heb hier al eerder een pleidooi gegeven om meer aan scholing te doen op het gebied van voedsel. Het is toch erg vreemd dat wij onze kinderen uren lang tafels laten opnoemen zodat ze weten wat 8*9 is terwijl alles tegenwoordig via een telefoon uitgerekend wordt maar zij geen enkele kennis meer hebben van datgene wat ze +- 90.000 keer gaan doen in hun leven namelijk eten. En als wij dat niet via school doen dan in ieder geval thuis.
Ook ik heb na het eten van een Big Mac de "mc donalds tummy ache" en weet heel goed dat die te grote biefstuk niet handig is echter wil ik moeder wel een boodschap meegeven. Een pannenkoek ( gemaakt van eieren,meel en melk) heeft twee kanten. Vergroot uw kennis over voedsel door ook eens met een open blik naar de andere kant te luisteren en ga bij voorkeur eens met een kok uit een goed restaurant praten. Deze professionals gaan dagelijks met voedsel om en kunnen u ook de andere kant van de pannenkoek laten zien.
Daarbij is het 2012 en leven wij niet meer in onze grotten en was vuur er eerder dan de mens. Wees dus niet bang om een vlammetje aan te steken en een pannenkoek te bakken in spetterend vet!